Kort na mijn vertrek einde 2000 werden de hoofdredacteuren van Dag Allemaal, Mathias Danneels en Vic Dennis, de wacht aangezet. Zoals ze het van mij hadden geleerd, stonden ze er op dat de onafhankelijkheid van de redactie werd gerespecteerd en dat ze niet konden gedwongen worden rode lijnen te overschrijden die niet te verzoenen waren met de basics van het vak. Ze waren niet te koop.
Wat vooraf ging : Vanaf 1998 profileerde Isabel Albers, media-expert van De Standaard, zich als officieuze woordvoerder van De Persgroep en zijn eigenaar Christian Van Thillo en diens schoonbroer Christophe Convent. Zij had een directe lijn met hen. Ze voldeed als een handpop aan al hun vragen en verzuchtingen en berichtte kritiekloos over hun plannen. Soms ging dat over mij. Het was laster en eerroof.
Einde 2000 kreeg Christian Van Thillo van kortgeding rechter Evrard Janssens de Bisthoven carte blanche om ons partnership op te blazen en mij te broodroven. Het arrest werd twee keer vernietigd door het Hof van Beroep dat zegde dat Christian Van Thillo de situatie van voor zijn ingebrekestelling moest herstellen. Het kwam er op neer dat ons partnership niet was geëindigd en dat hij mijn financiële rechten moest blijven betalen zolang er geen definitieve uitspraak was die met geen enkel rechtsmiddel meer kon worden aangevochten. Maar er gebeurde niets. Het was het begin van een slopende rechtsgang die vijftien jaar zou duren en die nog zou duren indien ik niet was gezwicht voor een dading. De rechtstaat liet mij in de steek. Het zou niet de enige keer zijn. Ik wijd er later een aparte post aan.
Nadat de hoofdredacteuren van Dag Allemaal, Mathias Danneels en Vic Dennis, moesten vertrekken werd Ilse Beyers in 2003 vanuit het niets tot hun opvolger gebombardeerd. Ze is een kind van de generatie X, zoals Isabel Albers en Brecht Decaestecker waarover ik het ook heb. Ambitieus om te scoren ongeacht de manier waarop dat gebeurde, leenden ze zich om doelbewust mee te werken aan de ontrafeling van mijn ganse professionele carrière.
Christian Van Thillo is ook een Generatie Xer. Hij studeerde ‘corporate finance’ aan de Duke University in de VS op het moment dat president Ronald Reagan zijn reaganomics lanceerde. Reagan liet zich inspireren door de visie van de Oostenrijkse economist Friedrich Hayek, de Russisch-Amerikaanse filosofe Ayn Rand en de Amerikaanse economist en leider van de Chicago school of economics, Milton Friedman.
Rand en Friedman propageerden dat de hebzucht van de mens de motor is van de vooruitgang en de welvaart van de samenleving. Het was het begin van het neoliberalisme dat ik consequent het ‘wilde kapitalisme’ heet. Het installeerde een nooit eerder geziene, mondiale graai- en leugencultuur in alle sectoren van de menselijke bedrijvigheid.
Nadat Margaret Thatcher de Britse versie van de reaganomics implementeerde, volgden de overheden en politici van het Europese vasteland als blinde vinken. Het was ook het begin van het wantrouwen in de democratie en de rechtsstaat en de afbraak van de welvaartsstaat. De generaties Z (geboren ca. 1997-2010) en Alpha (geboren na 2010) zullen het tij moeten keren.
Ilse Beyers was tot begin 2000 hoofdredacteur van Joepie. Onverwacht gaf ze haar ontslag. Ze vertrok naar de commerciële zender VT4. Ze had haar zinnen op Dag Allemaal gezet, bekende ze mij tijdens een gesprek om haar aan boord te houden. Ik zei haar dat dat op dat moment niet aan de orde was. Het duo Mathias Danneels en Vic Dennis deed het uitstekend en er was geen enkele reden om het te vervangen. Ik had haar diverse aantrekkelijke alternatieven aangeboden. Het hoofdredacteurschap van Goed Gevoel of TV-Familie. Daar bovenop kreeg ze een stevige opslag en een bedrijfswagen, beide op nadrukkelijk verzoek van Christian. Ze was die opslag gaan bepleiten bij Christian zonder mij, haar baas, het eerst te vragen en zonder mij op de hoogte te brengen van haar onderhoud met Christian. Maar, bizar genoeg, de aanzienlijke loonopslag en een BMW met alles d’erop en d’eraan, kon haar niet overtuigen om toch te blijven. En het hoofdredacteurschap van Goed Gevoel of TV-Familie was beneden haar ambities en waardigheid .
Voor haar vertrek had ze nog een gesprek met Christian Van Thillo, onthulde ze later zelf in een interview in De Morgen. Ze had hem gesproken over de rol die ze voor haar zag binnen De Persgroep. Haar grote droom was om ooit Dag Allemaal te kunnen leiden. Christian Van Thillo had haar op het hart gedrukt dat hij haar wensdroom niet uit het oog zou verliezen, onthulde ze ook nog. Ze vertrok opgelucht. Of was het op een missie ?
Beyers zat in 2003 nog niet goed op haar stoel of ze startte haar plan om het succes van Dag Allemaal volledig op haar naam te schrijven. Ze werd daarbij geholpen door generatiegenoten die zich niet geroepen voelden ‘om de wereld te verbeteren’ maar integendeel, ‘om de wereld te entertainen.’ De quote komt van Brecht Decaestecker, die op dat moment op de redactie van Het Nieuwsblad werkte. Hij was een van de pioniers die niet bezig waren met feiten en waarheidsvinding maar die de content herleidden tot marketing van volks vermaak. We weten intussen tot wat het heeft geleid. De redacties werden bemand met entertainers, storytellers en content-makers. Zij passen bij de journalistiek als een tang op een varken.
Ilse Beyers liet er geen gras over groeien. Mijn naam kwam bovenaan haar zwarte lijst te staan die met de jaren fel werd uitgebreid met de namen van BV’s die weigerden naar haar pijpen te dansen. Dat begon voor mij en ook voor de lezers van Dag Allemaal onopgemerkt :
- Dag Allemaal, het 20ste verjaardagsnummer, 2004. In een interview met Mike Verdrengh over zijn relatie met het blad schrapte Beyers eigenhandig mijn naam telkens die in het interview voorkwam. Ze verving mijn naam met de toenmaligehoofdredacteur.
Het zorgde voor heel wat commotie op de redactie maar Beyers liet duidelijk weten dat ze geen kritiek zou dulden. Ze installeerde een Big Brother-regime op de redactie. Mijn naam mocht zelfs niet meer uitgesproken worden.
Ook in andere artikels waarin mijn naam werd vermeld, o.a. naar aanleiding van het overlijden van mijn eerste financier Sylvain Tack , schrapte Beyers eigenhandig mijn naam en werd de oprichting van Joepie aan anderen toegewezen. Hoe ik het vaderschap van Dag Allemaal uiteindelijk compleet kwijtspeelde, komt aan bod in een volgende post.
Een journalist die al jaren voor Dag Allemaal werkte, stuurde mij in 2006 een brief. Hij voelde zich zo ongemakkelijk op de redactie. Hij had nood om zijn hart te luchten :
‘De komst van Ilse Beyers heeft alles veranderd. (...) Het is een spel van verdeel en heers. Tegelijk zet ze de redactie onder druk om alle intimiteiten over BV's bloot te leggen. Ik heb in de loop der jaren een goede, professionele band opgebouwd met enkelen onder hen. Zo wist ik dat de vriendin van X een miskraam had gehad. Hij wilde er niet over praten, ik respecteerde dat (...) maar wat als Ilse dat te weten zou komen? Ze zou me dwingen het toch te schrijven, of hem valse mails te sturen, onze puur professionele kameraadschap koudweg op te blazen.’
Ilse Beyers kreeg twee jaar na haar aantreden als hoofdredacteur steun uit onverwachte hoek. Brecht Decaestecker publiceerde in Het Nieuwsblad van 9 februari 2006 een uitgebreid interview met haar. Zijn intro gaf meteen aan wat de boodschap was. Ilse Beyers was de madam achter het megasucces van Dag Allemaal .
- Het Nieuwsblad, 4 februari 2006, Brecht Decaestecker :”Het is lang geen geheim meer dat kranten en tijdschriften het moeilijk hebben. Behalve Dag Allemaal, het absolute succesverhaal van de voorbije twee jaar.”
Het valse narratief over het succes van Dag Allemaal vond zijn weg naar andere kranten en tijdschriften zonder dat daar een kritische bedenking werd geformuleerd.
Brecht Decaestecker maakte kort na zijn lofrede aan het adres van Beyers in Het Nieuwsblad een blitz carrière bij De Persgroep. In 2007 vertrok hij naar De Morgen waar hij in sneltempo achtereenvolgens chef nieuws, adjunct-hoofdredacteur en chef digitaal werd. Hij werd er zowat de officieuze woordvoerder van Ilse Beyers. Hij interviewde haar telkens ze voor haar schandaleuze journalistiek in de belangstelling kwam en haar criticasters lik op stuk mocht geven. Hij stelde niet een kritische vraag. Na een tussenstop bij Humo en de VRT werd hij in 2020 hoofdredacteur van Het Laatste Nieuws. In 2023 werd hij hoofdredacteur bij PlayMedia.
Brecht Decaestecker was een voorloper van een nieuwe generatie ‘all round media-experts’. Je kunt ze een soort huurlingen noemen met een bijzonder freelance statuut en een steeds korter wordende carrière in eenzelfde mediabedrijf. Zijn LinkedIn-profiel vermeldt 25 expertises. Geen enkele vaardigheid heeft met journalistiek te maken.
Rick Tubbax, manager van onder meer Dina Tersago, Evy Gruyaert, De Kreuners en Steven van Herreweghe, was de eerste om de aanpak van Beyers publiekelijk aan de kaak te stellen.
‘De breuklijn is de komst van Ilse Beyers bij Dag Allemaal in 2003. (…) Men maakt nieuws. Men graaft in de omgeving van de BV's, soms komen hun berichten zelfs uit derde, vierde of vijfde hand. Vaak krijg je dan dingen die niet kloppen. Je kan dat weerleggen en zeggen dat het niet klopt, maar dan publiceren ze toch. Hun manier van werken is onterend en beneden alle peil. Ze stelen kopij en foto's. Het is verschrikkelijk.’
Een ganse tijdlijn van de leugens over het succes van Dag Allemaal publiceren, was onbegonnen werk. Een verkorte versie zegt genoeg :
- De Tijd , 18 februari 2006 : “Beyers staat wel al drie jaar aan het hoofd van Dag Allemaal en deed het populaire weekblad in die periode groeien tot een verkoop van 380.000 exemplaren, en dat is in de mediawereld niet onopgemerkt voorbij gegaan.”
- Dag Allemaal , 3 oktober 2006, Ilse Beyers eist op de cover van dat nummer de eer op van Dag Allemaal het grootste blad van Vlaanderen te hebben gemaakt : “Dank U wel Vlaanderen. Het grootste blad van het land: 1.579 miljoen lezers”
- De Standaard, 13 oktober 2007 : “Onder het hoofdredacteurschap van Ilse Beyers is het weekblad Dag Allemaal uitgegroeid tot het grootstein het Vlaamse medialandschap”.
- Gazet van Antwerpen, 26 juli 2008,Stijn Meuris :" Dag Allemaal, wijd en zijd een boekske genaamd, bereikt wekelijks ongeveer 2 miljoen Vlamingen. Veruit het grootste deel speelde zich af onder de auspiciën van Ilse Beyers."
- In het editoriaal van het feestnummer van de 30ste verjaardag van Dag Allemaal in 2014 liet Ilse Beyers niet na opnieuw het succes van het blad op haar naam te schrijven . Ze plaatste er een actuele foto van haar bij en een jeugdfoto van 1984, het jaar dat ik het blad had gelanceerd.
- Het laatste Nieuws, 7 oktober 2017 : Voor De Gelukszoekers, een tv-reality programma van Het Laatste Nieuws in 2017 waaraan Ilse Beyers deelnam, werd ze geïntroduceerd als de “fenomenale vrouw die Dag Allemaal tot ongekende hoogte had gebracht".
- Het Nieuwsblad, 25 januari 2020 :”Twaalf jaar lang, tot 2015, stond Ilse Beyers aan het hoofd van Dag Allemaal , het boekske dat onder haar leiding het grootste van Vlaanderen zou worden en zelfs het ooit onsterfelijk gewaande Kerk & Leven qua oplage voorbijstak.”
Dag Allemaal was vanaf begin de jaren ‘90 reeds het meest verkochte (voor Humo) en meest gelezen (voor Kerk & Leven) tijdschrift van Vlaanderen en van België ( voor Ciné Télé Revue).
In 2001 kocht De Persgroep TV-Expres en voegde het blad samen met Dag Allemaal. De verkoop steeg daardoor met zo’n 60.000 exemplaren. De verkoop van om en bij de 400.000 exemplaren was reeds bereikt voor Ilse Beyers hoofdredacteur werd van Dag Allemaal in 2003. Vic Dennis was toen hoofdredacteur. Hij had ten minste de intellectuele eerlijkheid om deze aanzienlijke stijging niet op zijn naam te schrijven.
Uiteraard schokten de machinaties mij van gelijkgestemde generatiegenoten die zich schaamteloos inschreven in de leugencultuur. Maar persoonlijk werd ik dieper geraakt door de manier waarop Ilse Beyers alle journalistieke regels overbood gooide en van Dag Allemaal een schandaalblad maakte. Zogezegde primeurs waren gekocht of zelfs verzonnen. Twee voorbeelden maar. De cover over de ex van Goedele Liekens, vrijgezel Chris Cockmartin, en zijn ‘onverwachte liefdesverklaring’ voor de fel begeerde single Phaedra Hoste was compleet verzonnen. Een week later volgde een nieuwe cover waarop Phaedra ‘openhartig’ antwoordde. Ze had er geen flauw benul van dat het verzoek van Chris Cockmartin een verzonnen verhaal was.
Op 5 juli 2011 publiceerde Dag Allemaal een artikel over het vermeende bedrog van Miguel Dheedene, de partner van Tanja Dexters. Het was de misstap te ver voor Ilse Beyers. Het verzonnen verhaal zou haar blijven achtervolgen en tot haar ontslag leiden.
De ongebreidelde sensatiejournalistiek keerde ook kwa verkoop als een boemerang terug. De verkoop van Dag Allemaal kalfde jaar na jaar af. In 2012 verloor het blad bijna elf procent van zijn lezers. Het jaar daarop nog eens meer dan elf procent. In 2015 verkocht Dag Allemaal 50.000 exemplaren minder dan in het laatste jaar dat ik uitgever was: 298.000 exemplaren tegenover 351.000 exemplaren in 1999. Het blad verkocht in 2015 minder dan in1992, drieëntwintig jaar daarvoor. De meerverkoop van Dag Allemaal dankzij de overname van TV-Express, was in rook opgegaan.
In enkele jaren tijd had Ilse Beyers van het blad een schreeuwlelijk monster gemaakt. Klachten bij de Raad voor de journalistiek gingen crescendo. Veroordelingen voor de rechtbank volgden.
Op 28 oktober 2011 werden Dag Allemaal en Ilse Beyers voor de eerste keer veroordeeld voor hun niets of niemand ontziende onthullingsjournalistiek. De Antwerpse rechter veroordeelde Beyers omdat ze had geweigerd het recht van antwoord van acteur Gène Bervoets te publiceren. Bervoets was er door Dag Allemaal van beschuldigd de sfeer op de set van de telenovelle Ella te hebben verpest. Zijn collega-acteurs ontkenden de aantijgingen in alle toonaarden maar daar had het blad geen interesse voor.
Op 11 mei 2012 velde de Brusselse rechtbank van eerste aanleg een opmerkelijk vonnis. De Persgroep Publishing werd veroordeeld voor de publicatie van een naaktfoto van Jelle Van Riet, de toenmalige echtgenote van Helmut Lotti, in Dag Allemaal en in Het Laatste Nieuws. De Brusselse rechter gaf de eisers nagenoeg gelijk over de hele lijn. Een jaar later pas schreef Knack een artikel over het vonnis en stelde verbaasd vast dat ‘deze veroordeling vreemd genoeg nooit het nieuws haalde.’
In 2015 werd Ilse Beyers veroordeeld door de rechtbank voor het verzonnen cover-verhaal over de vriend van Tanja Dexters. Kort daarop moest Ilse Beyers opstappen. Haar reputatie was te schadelijk geworden voor de ganse groep.
‘Over haar vertrek wordt niet gecommuniceerd’, liet De Persgroep weten. De persmuskieten die Ilse Beyers al die jaren de hemel hadden ingeprezen, slikten hun kritische vragen in.
Zie ook:
De Making of… een revanchard, een graaier, een deloyale partner (5)
Bladenkoning zonder nalatenschap (4)