Joel De Ceulaer neemt graag de maat van iedereen, maar veegt nooit voor eigen deur. Als stoere voorvechter voor de persvrijheid kan het toch niet zijn dat hij over het hoofd heeft gezien dat de enkele korte maar objectieve artikels over mijn persoonlijk parcours en mijn succes met Dag Allemaal en Joepie alleen in Nederland verschenen?
Dat er geen letter over de breuk van mijn partnership met zijn bazen en de vijftien jarenlange procedure die er het gevolg van was, is verschenen? Dat iedereen die wat negatiefs over mij en mijn succes te vertellen had, een tribune kreeg in zijn krant of in Humo terwijl ik niet werd gevraagd om mijn visie van het verhaal te geven? Dat mijn boek 'Fuck de media, red de pers' niet door hem noch door zijn collega's werd opgepikt?
Dat mijn autobiografie (voorlopig) werd verboden met een kort geding waartegen ik beroep aantekende? Dat mijn urgent beroep op her kort geding blijkbaar niet zo dringend meer is voor de rechtstaat? Enzovoort, enzoverder. Hoelang nog kan de hypocrisie duren vooraleer wat er nog overblijft van de pers zichzelf compleet irrelevant heeft verklaard?
Vooraleer de AI-chatboxen, gedirigeerd door demagogische algoritmes, de taak hebben overgenomen van de enkele journalisten die naam waardig maar zelfs ook van de broodschrijvers want goedkoper en nog efficiënter in wat van hen gevraagd wordt ?
